10 november 2022
Shame dies where stories are shared in safe places.
~ Malbro Kingston ~
Ik heb geen goesting.
Dat is bijna elke dag de uitspraak die ik elke dag het meeste doe. (of deed, lees vooral verder)
Soms hardop, soms tegen iemand anders (meestal tegen Tomas), vaak ook gewoon tegen mezelf.
Ik heb geen goesting in dat gesprek met die (nieuwe) klant.
Ik heb geen goesting in die training (geven of volgen).
Ik heb geen goesting in die afspraak.
Ik heb geen goesting in het schrijven van die website tekst.
En ja, komaan, laten we afsluiten met een heel toepasselijke: moet ik nu weeral een nieuwsbrief schrijven, ik heb geen goesting!!!!
Ann, als dat hier allemaal zo tegen uw goesting is, waarom doe jij dan in godsnaam al zoveel jaren wat je doet?
Awel ja, eens ik bezig ben…
Dan vind ik het leuk.
Dan voel ik dat dit is waar ik goed in ben.
Dan voel ik de inspiratie.
Dan is het wat ik echt wil doen.
Ik heb daar al wel vaker over geschreven, mijn drempel om aan dingen te beginnen.
Uitstelgedrag, faalangst, noem het hoe je wil.
En ook al veel aan gewerkt, heel veel.
Van een jaar lang uitstellen voor er iets op mijn website kwam tot nu zeggen ‘ik heb geen goesting’ en het toch telkens doen en voelen ‘ja dit past bij mij’.
Pure winst.
Maar die “ik heb geen goesting”, die was er nog.
En zo langzaamaan begon ik wel echt nieuwsgierig te worden.
Hoe kon het, dat ik een workshop geef die ik misschien al wel 30 keer gedaan heb (ik kon het toch niet laten om te tellen: 31 keer om precies te zijn :-P ), hoe kan het dus dat ik die 32ste keer er nog altijd zo tegenop zie??? Terwijl ik al zoveel contente deelnemers heb? En terwijl ik elk keer als ik bezig ben, me amuseer?
Vorige week ben ik daar (niet alleen, mijn buddy Carolin hielp me) eens ingedoken.
Welke overtuigingen zitten daar onder?
Welke (haalbare, onhaalbare, stimulerende of ontmoedigende) doelen heb ik mezelf onbewust gesteld?
Kortom welke gremlins gaan telkens opnieuw met me aan de haal?
Het proces leek een beetje op archeologie.
Ik mag het niet ‘niet weten’, was het eerste wat we opgroeven.
Ja da’s waar, ik ben altijd bang (vooral bij nieuwe klanten) dat ik het niet ga weten. “Ik ga hen niet kunnen helpen!!!” zeg ik dan.
We groeven nog wat dieper.
Ik moet perfect zijn.
Ja, die gremlin ken ik natuurlijk van binnen en van buiten.
Maar die is te cliché, met zo’n opgraving ben ik niet content.
Dus we bleven graven en ik vertelde Carolin over de schaamte die ik heb.
Een dikke laag schaamte die in de loop van de jaren met veel innerlijk werk al een heel stuk minder geworden is.
In oorsprong een ENORM dikke laag schaamte.
Schaamte voor mijn emoties (verdriet, angst, maar ook de positieve, zoals verliefdheid, mensen wat was ik daar beschaamd over vroeger).
Schaamte voor wat ik niet wist.
Schaamte voor wat ik niet kon.
Schaamte omdat ik ‘flauw’ was.
Van die dikke laag zijn al heeeeel veel centimeters afgeschaafd maar er zit nog altijd wat.
Het lijkt wel, zei ik tegen Carolin, of ik me schaam voor àl wat ik ben en doe. Of ik me schaam voor het mens zijn.
I’m ashamed for being human, zei ik. (Ja Carolin is Zweeds dus ik moet dat hier allemaal wat reconstrueren in een soort Nederlands Engels of Engels Nederlands :-D )
En gelukkig was Carolin nog niet content dus we gingen nog wat dieper.
Het lijkt wel, zei ze, of je je schaamt for existing.
En BAAAF. Daar hadden we hem te pakken.
I’m ashamed for existing. Dat raakte me enorm.
Honderdduuuzend puzzelstukken die in elkaar vielen.
Want als je je schaamt for even existing, dan is het maar een hele kleine stap naar having to prove yourself de hele tijd.
En als je de hele tijd moet bewijzen dat je het recht hebt te bestaan, dan is dus alles een test.
Elke workshop, ook de 32ste of de 435ste.
Elke tekst die je schrijft.
Elk gesprek dat je voert.
Elke nieuwe persoon die je spreekt (privé of voor je bedrijf).
Elke nieuwe cursus die je zelf volgt.
En dat is ongelooflijk vermoeiend.
En gisteren viel er dan nog een laatste euro. Allé de voorlopig laatste euro.
Als alles telkens opnieuw een test is, en niet zomaar een test, neen, een test waarmee je je bestaan moet verantwoorden, dan zijn er in mijn ogen en die van mijn gremlins maar twee manieren waarop je slaagt voor die test:
Manier 1: je bent de allerbeste. De ALLERbeste. De ALLERALLERALLERbeste van de HEEEEEELE wereld.
Of manier 2: je doet iets zo UNIEKS, iets dat NIEMAND ANDERS TER WERELD doet, dat je automatisch daarin de allerbeste bent.
Weeral keiveel puzzelstukken.
Dààrom zocht ik dus al jarenlang naar “waarin ben ik uniek? Wat DOE ik hier eigenlijk op aarde?????”
Daarom bleef ik mezelf maar vergelijken (terwijl ik heel goed wist dat het daar niet te zoeken was).
Ik zocht naar een manier om mijn bestaan te rechtvaardigen.
Dààrom heeft het kopen van mijn huis zoveel getriggerd.
Als je zelf niet eens vindt dat je mag bestaan, dan mag je dus zéker geen stukje aarde in je bezit hebben. Waar haal je het recht????
Dààrom moeten ze mij in het weekend allemaal met rust laten. Niet alleen omdat ik rust nodig heb, maar ook omdat ik eens twee dagen MEZELF NIET WIL MOETEN BEWIJZEN.
Dààrom denk ik dus als het goed gaat in mijn bedrijf ‘dit gaat toch niet blijven duren’. Hoe kàn het ook blijven duren, als je eigenlijk denkt dat je het zelfs niet waard bent te bestaan.
En nu is het dus anders.
Nu denk ik niet meer “pff ik heb geen goesting”.
Nu denk ik “oh daar is het weer, dit voelt weer als een test. Logisch, als iets in jou denkt dat je je bestaan telkens opnieuw moet rechtvaardigen”.
Niet alles is helemaal opgelost nu.
Er is nog wat werk te doen. Te voelen wat er mag gevoeld worden.
Maar het ontdekken van de waarheid, jouw eigen waarheid onder een patroon, dat maakt al zoooo veel verschil.
En precies hiermee gaan we aan de slag tijdens de anti-gremlin- tweedaagse in januari.
Onderzoeken wat die gremlins precies tegen jou zeggen.
Gaan voelen welke oude wonden je patronen proberen verborgen te houden.
Leren hoe je kan voelen wat er te voelen valt, zonder dat je er door overspoelt wordt.
We gaan graven. Laagje per laagje, niks forceren, heel voorzichtig, wat voor jou klopt.
Alle info over de tweedaagse vind je hier.
Stel me gerust al je vragen, je bent heel welkom. En al je gremlins ook (de zaal is er op voorzien :-P )
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
x