6 september 2018
Eens in je leven komt er zo’n moment waarop je denkt “nu is het genoeg geweest want als ik nu niets doe, zit ik hier over 10 jaar op de zetel en kraakt mijn hele lijf als ik rechtsta (áls ik dan nog uit die zetel geraak :-P )”
Ja, ik heb het over meer gaan bewegen, fitter worden, je lijf sterker maken.
En dus zocht ik naar een personal trainer.
(Side note: ja, ik zocht naar een personal trainer want ik ken mezelf en ik weet dat ik, als iets echt belangrijk voor me is, hulp moet inschakelen en mijn wilskracht moet uitbesteden – het uitbesteden van je wilskracht is niet het onderwerp van dit artikel maar hier kom ik zeker nog eens op terug!)
En wat doet de 21ste-eeuwse mens die een personal trainer zoekt? Natuurlijk, die gaat googelen.
En, om Raymond van het Groenewoud te parafraseren:
Ik was gisteren op een personal trainer website (olee ola!)
En wat ik daar zag heeft me diep geraakt (olee ola!)
(opgelet voor diegenen die mij nog niet goed kennen: ik kán nogal hevig zijn en dit is één van die momenten, niet verschieten, het is allemaal goed bedoeld en omdat ik elke ondernemer een goed lopend bedrijf wens!)
(en voor de NIET personal trainers: alles wat ik ga schrijven is OOK voor jou bedoeld, er is geen ontsnappen aan! :-P )
Personal trainers aller lande, je doet jezelf én je klant tekort!!!
Punt één.
Ik ben totally A-sportief. ALTIJD geweest.
Gooi een bal in mijn richting en ik duik weg om mijn bril te beschermen.
Laat me haasje-over doen en ik scheur mijn gewrichtsband (echt gebeurd).
Laat me over de bok springen en ik doe alsof ik aanloop maar weet al op voorhand dat ik vlak voor de bok ga stoppen en quasi-teleurgesteld ga verzuchten: “weer niet gelukt” (mijn favoriete strategie om de turnlessen door te komen).
Wat ik bedoel is: het is voor mij een drempel om naar een personal trainer te gaan.
Een GROTE drempel.
Ik word geïntimideerd door jullie. Jullie met je gezonde lijf en je gezonde eten en je strakke spieren en je geweldige conditie.
Ik heb dat strakke lijf en die geweldige conditie nog nooit gehad.
IK WIL WETEN DAT JE ME BEGRIJPT.
Ik wil op je website lezen dat je wéét wat het is om zo als niet-sportieveling een eerste afspraak te maken met een personal trainer.
Ik wil kunnen merken dat je begrijpt dat ik bang ben voor je oordeel.
Ik wil zien dat je ervaring hebt met mensen zoals ik, die zich nooit comfortabel gevoeld hebben bij bewegen, maar die nu wél gemotiveerd zijn om uit te zoeken welke beweging bij hen past, voor een fit en gezond lijf.
Ik wil lezen welke problemen jij helpt oplossen en tot welk resultaten je aanpak leidt. Ik wil ervaringen van andere mensen lezen.
Kortom, ik wil empathie van jou en ik wil je expertise zien, lang voor ik je in het echt zie.
Want weet je wat het is, als ik niet het gevoel heb dat jij me snapt, dan komt die eerste afspraak er ook niet.
En dat zou toch ongelooflijk jammer zijn? Voor jou én voor mij?
Punt twee.
Ik wéét niet wat er nodig is voor een fit en gezond lijf.
Jij wel.
Wel, vertel het me dan.
In jip-en-janneke-taal.
Ik weet niet wat het verschil is tussen krachttraining en mobiliteitstraining en ik weet zeker niet wat ik nodig heb.
Ik wil dat jij vanuit je expertise mij zegt wat ik nodig heb.
Welke stappen er nodig zijn, hoe lang we gaan trainen, hoe de opbouw zal zijn, en hoe jij er mee voor zal zorgen dat ik deze keer niét opgeef na 1 of 2 keer fitnessen.
Ik wil geen losse sessies.
Want ik wéét hoe losse sessies bij mij werken.
Ik maak een afspraak voor 1 sessie en we trainen.
Ik maak een afspraak voor sessie 2 en we trainen.
Bij sessie 3 komt er iets tussen en ik sms je om af te zeggen, met veel excuses.
Bij sessie 4 heb ik het wéér te druk. Ik maak geen nieuwe afspraak meer maar zeg ik dat je later zal bellen voor een nieuwe afspraak.
Maar ik bel je niet meer. Want ik zit al op het punt dat ik het weer opgegeven heb. Dat ik denk “Ann, we moeten eerlijk zijn, ik krijg dit nooit ingepast in mijn schema.” En dat ik denk “Ach, zoooo belangrijk is dit nu ook weer niet.”
En ik schaam me tegenover jou.
En dus bel ik niet meer en stopt alles.
Want jij denkt “Ik wil niet opdringerig zijn, ze zal wel een nieuwe afspraak maken als ze er aan toe is”.
Maar het punt is: ik BEN er aan toe, maar ik heb jou nodig om het vol te houden. (anders sportte ik al jaren lang 3 keer per week en liep ik marathons).
Ik wil dat jij mij een programma voorstelt, met een logische opbouw, lang genoeg, zodat ik vertrouwen krijg in mezelf en écht dat fitter lijf krijg.
Tenslotte, punt 3.
Je prijzen.
Vraag ALSJEBLIEFT een goede prijs, niét de prijzen die ik nu op je website zie staan.
Neen, je bent niet te duur.
INTEGENDEEL.
Je bent veel te goedkoop!
Hoe kan ik me nu engageren, naar mezelf en naar jou, als je maar tussen de 30 en de 60 euro per uur vraagt?
Hoe kan jij me geven wat ik nodig heb als je een bedrag vraagt waar je niet van kan leven? (en ja, ik ben zelf ondernemer dus ik wéét hoe weinig er over blijft van 60 euro per uur).
Lieve personal trainer, I NEED YOU, echt waar.
Dus doe jezelf én je toekomstige klanten een plezier en:
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
x