27 februari 2020
If you get tired,
learn to rest,
not to quit.
~ Banksy ~
“Ann, wat doe jij op de dagen dat je niet gemotiveerd of geïnspireerd bent?”
Die vraag krijg ik heel regelmatig en dat snap ik ook wel, ik ben als procrastinator in recovery (vroeger uitstelkampioen mag je ook zeggen) ervaringsdeskundige in niet gemotiveerd of geïnspireerd zijn. :-)
Mijn eerste antwoord op deze vraag is: dan maar zonder motivatie of inspiratie.
Er is een verschil tussen motivatie en commitment.
Je hebt motivatie nodig om aan iets te beginnen, maar daarna heb je commitment nodig, de bereidheid om te blijven volhouden ook al heb je op bepaalde momenten geen zin of is het zwaarder dan je dacht of duurt het langer dan je hoopte.
Of zoals mijn coach zegt: commitment is doen wat je te doen hebt lang nadat het gevoel waarmee je beslist hebt dat je dit wou doen verdwenen is. (het zou kunnen dat je deze zin nog eens moet lezen ;-) )
Concreter gezegd: commitment is voor de 5de keer opstaan die nacht omdat je peuter buikgriep heeft, en alle propere lakens zijn op, en de droogkast zit vol natte lakens en de wasmachine zit vol vuile lakens en je vindt nog ergens een fleece dekentje voor de rest van de nacht. En néén, je staat niet te juichen bij de 5de keer opstaan (je stond al niet te juichen bij de eerste keer maar tóén had je tenminste nog proper beddengoed) maar je dóét het.
Omdat het je kind is en je gecommit bent aan het zorgen voor dit kind.
Het belangrijkste dat mij op zo'n momenten/dagen aan de gang houdt (we gaan nu weer naar ons bedrijf, weg van het voorbeeld van de buikgriep), is het feit dat ik geld moet verdienen om de rekeningen te betalen.
Simpele waarheid.
Dus moet ik wel mijn acties doen, anders kom ik serieus in de problemen.
Een ander heel belangrijk iets dat me aan de gang houdt zijn mijn mensen.
Met 'mijn mensen' bedoel ik mijn klanten, mijn potentiële klanten, maar ook iedereen die me volgt en die misschien nooit klant zal worden en ook iedereen die me nog niet volgt maar die me door de acties die ik doe wel kan vinden.
Waarom houden mijn mensen me aan de gang?
Omdat ik weet dat ik iets waardevols bied. Of dat nu in een webinar is, of een nieuwsbrief, of een nieuwe online training voor mijn klanten.
Er is iemand die dit artikel nu nodig heeft. Ik weet niet wie of waar of wanneer, maar ik voel dat wat ik doe waardevol en nodig is.
Het derde is: inspiratie en motivatie komen vaak doordát je in actie gaat.
Ik heb bijvoorbeeld nooit zin om een nieuwe module van mijn online training te maken. Maar het móét. Dus begin ik er aan en dan komt de inspiratie wel. De ene keer al wat meer/sneller dan de andere keer.
Zoals Stephen King ook zegt: “ik ga aan mijn bureau zitten en schrijf X woorden (ik vergeet altijd wat X is en het boek is al ingepakt, sorry :-P) en de ene dag zijn die X woorden keigoed, en de andere dag moet ik ze allemaal weggooien. Maar door te gaan zitten en te schrijven geef ik mezelf de kans om de inspiratie te doen stromen.”
Maar, er is ook een ander aspect.
Iemand mailde me na mijn webinar van vorige week:
“Je zegt dat je moet doen wat nodig is, dat er anders niks gaat gebeuren, zoals bijvoorbeeld toch die nieuwsbrief schrijven ook al ben je moe of heb je geen zin.
Helemaal akkoord!
Alleen: als ik zelf niet goed in m’n vel zit (moe of ‘geen zin’ of overprikkeld of wat dan ook), dan kan ik geen interessante nieuwsbrief of Facebookposts schrijven.
Ik kan dan wel iets schrijven, maar dat is kwalitatief véél lager dan wanneer ik wel in form ben.”
Dát herken ik ook heel erg!
Er zijn acties waarvoor ik niet uitgerust moet zijn.
Coachen en training geven gaat zelfs als ik een hele nacht niet geslapen heb (ja, dat is wel eens gebeurd :-P ).
Ik ga dan helemaal op in de training of de coachingsessie, na afloop val ik in slaap maar op het moment zelf valt dat allemaal heel goed mee.
Maar er zijn ook bij mij dingen die niet goed gaan als ik te moe of overprikkeld ben. En ook bij mij is schrijven er daar één van.
Er zijn een aantal strategieën die ik inzet om dit te counteren:
- Ik voorzie genoeg tijd om te schrijven: mijn standaard nieuwsbrief schrijftijd is op maandag, maar als het me op maandag niet lukt, kan ik op dinsdag of woensdag tussen de bedrijven door ook nog wel een halfuurtje (of twee) vinden zodat mijn nieuwsbrief toch op donderdag (of bij uitzondering op vrijdag) de deur uit gaat.
- Ik laat mijn nieuwsbrief al op voorhand ‘sudderen’: ik bedenk al het eind van de week tevoren waarover ik graag wil schrijven en als er dan ideeën bij me opkomen, noteer ik die alvast.
- Ook één die supergoed werkt bij mij (net toegepast voor dit artikel): ik spreek in wat ik wil zeggen en typ dat dan uit. Ik schrijf makkelijk, maar praten gaat me nog véééél makkelijker af. Dus neem ik de shortcut en spreek mijn artikel in zodat ik niet meer moet nadenken bij het schrijven (en je zou de ingesproken tekst ook door iemand anders kunnen laten uittypen!).
Maar het allerallerbelangrijkste is: zorg ervoor dat je niet overprikkeld of te moe wordt.
“Ja Ann, DUHHHHHH!!! Lees ik daarvoor heel deze nieuwsbrief tot het einde? Voor zo’n open deur advies????”
Ja, ik weet dat we niet alles in de hand hebben.
Ik vertel iedereen tot in den treure dat we bijna gaan verhuizen en op de dag dat jij dit leest is de verhuis nog maar DRIE WEKEN EN TWEE DAGEN ver weg.
En sinds zondag hebben we de sleutel van het nieuwe huis.
Gelukkig moeten er geen grote werken gebeuren, maar we leven wel een beetje op twee plekken tegelijk: kleuren kiezen voor de muur, afspraak met Joop die de schoonmaak regelt, alle nutsvoorzieningen omzetten, kleine klusjes, tegelijk verder dozen inpakken, je weet hoe het gaat.
Dus ja, ik weet écht dat er periodes kunnen zijn waarbij enige (of veel) overprikkeling bijna onvermijdelijk is.
Alleen: als dit structureel is, heb je een probleem.
En structurele overprikkeling kan jij je als ondernemer níét veroorloven.
Als ondernemer, en zéker als kostwinnaar zoals vele van mijn lezers zijn en ik ook, ben jij de spil waar het om draait.
Als jij het niet meer kan, stopt je bedrijf en dus ook je inkomen.
Ik zeg dat níét om je bang te maken.
Ik zeg dat om je duidelijk te maken hoe belangrijk het is dat JIJ voor JEZELF zorgt.
Neen, daarmee bedoel ik dus níét dat je alleen nog maar mag werken.
Ik bedoel juist dat je moet zorgen dat je doet wat je voedt en/of energie geeft. En natuurlijk dat je op tijd je rust neemt.
We doen (jullie doen :-)) véél te veel vanuit verplichtingen en verwachtingen.
Ikzelf heb mijn gezin en mijn bedrijf. Dat is 90% van wat ik doe.
Ik zeg verder op bijna alles neen. Dat betekent dus ook dat ik andere mensen niet ga helpen verhuizen. Dat ik niet op andermans kinderen pas. Dat ik geen cupcakes bak als mijn dochter jarig is. Dat ik vaak niet meega naar feestjes.
Het is een bewuste keuze die bij mij past.
Omdat ik daardoor wel voor mijn gezin kan zorgen én (en daar gaat het dus om!) omdat al die andere dingen me geen energie geven, maar energie kosten.
En dat kan ik me dus niet veroorloven.
Voel ik me daardoor soms egoïstisch? Ja, soms is er wel een gremlin die daarop inspeelt. Maar ik vóél wel voor de volle 1000% dat ik doe wat ik te doen heb in de wereld juist door mijn bedrijf.
Mag je geen cupcakes meer bakken? Jawél, als dit juist iets is wat je voedt (letterlijk én figuurlijk ;-)).
Mag je niet meer naar feestjes? Jawél, als dit ook weer iets is wat jou deugd doet.
Maar wees eerlijk tegenover jezelf: doe je iets omdat het jou deugd doet of omdat je vindt ‘dat je hierop geen neen kan of mag zeggen’?
Jij bent de gans die de gouden eieren legt. Jij moet dus in de eerste plaats goed voor jezelf zorgen.
Anders ben je als de gans die geslacht wordt (of zichzelf slacht) en neen, die gans zit niet vol met eieren vanbinnen, dat hebben we al geleerd uit het sprookje.
Wat is het belangrijkste inzicht dat jij meeneemt uit deze nieuwsbrief? Durf jij al zorgen voor en kiezen voor jezelf? Of worden er allemaal gremlins wakker nu?
Ik lees je reactie heel graag via ann@althea-coaching.be!
Ann
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
x